ផ្សាយថ្ងៃទី ១៨ កញ្ញា ២០២៤

(កាសែតឯករាជ្យជាតិ ផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គម)
ពេលនេះបានចាប់ផ្ដើមហើយ ដែលប្រជាជនកម្ពុជាប្រារព្ធពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ។ រួមគ្នាជាមួយបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរក្នុងខែមេសា បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ គឺជាពិធីបុណ្យដ៏សំខាន់បំផុតនៅក្នុងប្រតិទិនសាសនាខ្មែរ។ ប្រជាជនកម្ពុជាបានប្រារព្ធពិធីបុណ្យនេះយ៉ាងស្មោះស្ម័គ្រជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដរាបណាអ្នកណាអាចចងចាំបាន។
ពាក្យ បិណ្ឌ ជាភាសាខ្មែរ មានន័យថា ប្រមូល; 'បិន' ក៏មានន័យថា ពែង ឬកិនអង្ករឆ្អិនជាចំណែកៗ។ បិណ្ឌបាត មានន័យថា ប្រមូលស្បៀង ប្រគេនព្រះសង្ឃ។ ពាក្យ «ភ្ជុំ» មានន័យថា ជួបជុំគ្នា ឬជួបជុំគ្នា។ ទោះបីជារវល់យ៉ាងណាក្នុងអំឡុងដប់ប្រាំថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ។ ប្រជាជនកម្ពុជាព្យាយាមមិនអាចខកខានទៅវត្ត ដើម្បីឧទ្ទិសចង្ហាន់ និងដង្វាយដល់អ្នកស្លាប់។ ព្រះតេជគុណ លី សុវី គង់នៅវត្តលង្កា មានប្រសាសន៍ថា ថ្ងៃចុងក្រោយនៃពិធីបុណ្យគឺជាថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ដែលមនុស្សម្នាជួបជុំគ្នាតាមប្រពៃណីនៅវត្ត។
ការធ្វើបែបនេះ ប្រជាជនកម្ពុជាបង្ហាញការគោរព ចំពោះដូនតារបស់ខ្លួន។ ម្នាក់ៗទៅវត្តជារៀងរាល់ឆ្នាំដើម្បីគោរពប្រពៃណីនេះ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ត្អូញត្អែរឡើយ។
លោក លី សុវី បានថ្លែងថា៖ «តាមជំនឿព្រះពុទ្ធសាសនា ប្រជាពលរដ្ឋមានការសោកស្ដាយ និងនឹកឃើញដល់សាច់ញាតិរបស់ពួកគេដែលបានចែកឋានទៅ។ “ពួកគេអាចជាឪពុកម្តាយ ជីដូនជីតា បងស្រី ប្អូនប្រុស កូនស្រី ឬកូនប្រុស”។
ព្រះតេជគុណ អ៊ុំ សំអុល គង់នៅវត្តស្ទឹងមានជ័យ បានពន្យល់បន្ថែមអំពីជំនឿក្រោយពិធីបុណ្យនេះថា៖ «ក្នុងឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណក្ខន្ធ មកទទួលដង្វាយពីញាតិមិត្តដែលនៅរស់។
លោកបានបន្ថែមថា៖ «គេជឿថាអ្នកស្លាប់មួយចំនួនទទួលទណ្ឌកម្ម ពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយដុតក្នុងនរក - ពួកគេរងទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង ហើយត្រូវបានគេធ្វើទារុណកម្មនៅទីនោះ»។ “ឋាននរកនៅឆ្ងាយពីមនុស្ស។ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណទាំងនោះមិនអាចមើលឃើញព្រះអាទិត្យបានទេ។ ពួកគេគ្មានសំលៀកបំពាក់សម្រាប់ស្លៀកពាក់ គ្មានអាហារហូបចុក»។ លោក អ៊ុំ សំអុល បន្ត។ “បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ គឺជាសម័យដែលវិញ្ញាណទាំងនោះទទួលដង្វាយពីញាតិមិត្តដែលនៅរស់ ហើយប្រហែលជាបានធូរស្រាលខ្លះ។ ញាតិសន្ដានឧទ្ទិសថ្វាយអាហារ និងតង្វាយផ្សេងៗដល់គេ»។
ម្នាក់ៗទៅវត្តព្រោះមិនចង់ឲ្យវិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកស្លាប់ក្នុងគ្រួសារមករកដង្វាយនៅវត្តដោយឥតប្រយោជន៍។ គេជឿថា វិញ្ញាណអច្ឆរិយៈនឹងទៅមើលក្នុងវត្តចំនួន ៧ ផ្សេងគ្នា ហើយប្រសិនបើវិញ្ញាណទាំងនោះមិនអាចរកឃើញតង្វាយរបស់ញាតិមិត្តដែលនៅរស់ក្នុងវត្តណាមួយទេនោះ ពួកគេនឹងដាក់បណ្តាសាពួកគេ ព្រោះពួកគេមិនអាចបរិភោគអាហារដែលផ្តល់ដោយអ្នកដ៏ទៃបានទេ”។ បាននិយាយថា
យើងខ្ញុំ ចាងហ្វាងការផ្សាយសែតឯករាជ្យជាតិ សូមថ្លែងអំណរគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ដល់អស់លោកអ្នកនាង ដែលបានគាំទ្រ និងចូលចិត្តអានកាសែតឯករាជ្យជាតិ តាមរយៈបណ្តាញសង្គមរបស់យើងខ្ញុំ កាសែតឯករាជ្យជាតិ នឹងខំស្វែងរកព័ត៌មាន ចំណេះដឹងថ្មីៗ ជូនអស់លោកនាងដោយមិនគិតថ្លៃ បើអស់លោកអ្នកនាង ចង់ជួយឧបត្ថម្ភការផ្សាយរបស់យើងខ្ញុំ សូមផ្ញើតាមរយៈគណនី ABA លេខលុយខ្មែរ: 500 708 383 លេខលុយដុល្លារ: 003 662 119
លោកបានបន្ថែមថា៖ «នៅពេលសាច់ញាតិដែលនៅរស់ថ្វាយអាហារដល់វិញ្ញាណ នោះវិញ្ញាណនឹងប្រទានពរដល់ពួកគេឲ្យមានសុភមង្គល»។ តាមការនិទានរបស់ព្រះសង្ឃ រឿងព្រេងនិទានថា បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ កើតឡើងដោយសារ ញាតិមិត្តរបស់ព្រះបាទ ពិម្ពិសា ប្រឆាំងទំនៀមទម្លាប់សាសនា និងបានបរិភោគបាយមុនពេលព្រះសង្ឃធ្វើក្នុងពិធីសាសនា។ បន្ទាប់ពីពួកគេស្លាប់ ពួកគេបានក្លាយជាវិញ្ញាណអាក្រក់។
គាត់បានពន្យល់ថា ក្រោយមកនៅពេលដែលព្រះសង្ឃមួយអង្គព្រះនាម កុកសន្ធោ បានត្រាស់ដឹង និងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធនៅលើផែនដី វិញ្ញាណអាក្រក់ទាំងអស់បានទៅសួរព្រះអង្គថា "តើយើងអាចបរិភោគនៅពេលណា?" ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អ្នកឯងត្រូវរង់ចាំព្រះពុទ្ធអង្គក្រោយ ក្នុងពុទ្ធសាសនាកថាកត។ នៅក្នុងអាណាចក្រនេះ វិញ្ញាណអាក្រក់មិនអាចស៊ីបានឡើយ»។ លុះភិក្ខុអង្គបន្ទាប់បានត្រាស់ដឹងហើយបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធហើយ វិញ្ញាណអាក្រក់ទាំងអស់ក៏មកសួរសំណួរដដែល ហើយទ្រង់ក៏ឆ្លើយដូចព្រះពុទ្ធអង្គមុនដែរ។
ក្រោយមក ព្រះសង្ឃមួយអង្គទៀត ព្រះនាម កុសុមៈ បានត្រាស់ដឹង និងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ ហើយវិញ្ញាណអាក្រក់ដែលស្រេកឃ្លាន ក៏សួរព្រះអង្គម្តងទៀត។ ព្រះពុទ្ធបានប្រាប់ពួកគេដូចគ្នា - រង់ចាំព្រះពុទ្ធបន្ទាប់។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ហៅម្យ៉ាងទៀតថា សមណៈគោត្តម ទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់វិញ្ញាណអាក្រក់ថា “ចាំមើលព្រះញាតិវង្សព្រះបាទ ពិម្ពិសា មកថ្វាយបុណ្យ និងឧទ្ទិសកុសល។ ពេលឧទ្ទិសត្រូវបានគេធ្វើ អាហារនឹងជារបស់អ្នកបរិភោគ»។
ព្រះបាទពាម្ពិសា ទីបំផុតបានថ្វាយដង្វាយ ប៉ុន្តែព្រះអង្គមិនបានបូជាទេ ដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធញាតិមិត្ត។ ព្រលឹងទាំងអស់ដែលទាក់ទងនឹងគាត់យំនៅយប់នោះ។ លុះព្រះបាទបសេនទិកោសល យាងទៅកាន់វត្តវល្លវ័ន ដើម្បីចូលគាល់ព្រះពុទ្ធ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ វិញ្ញាណនៃញាតិទាំងឡាយ យំសោក សុំអាហារ។ វិញ្ញាណគួរទទួលអាហារក្នុងអាណាចក្រ តថាគត។ ទោះជាអ្នកបានថ្វាយអាហារ និងធ្វើអំពើល្អក៏ដោយ ក៏អ្នកមិនបានបូជាអាហារ និងអំពើល្អដល់គេដែរ»។ ដូច្នេះ ព្រះបាទបសេនទិកោសល បានធ្វើពិធីឧទ្ទិសថ្វាយ និងតង្វាយមួយទៀត ហើយលើកនេះ ទ្រង់ឧទ្ទិសអាហារ និងបុណ្យដល់ញាតិមិត្ត។ វិញ្ញាណអាក្រក់បានទទួលការឧទ្ទិស ហើយទីបំផុតបានទៅឋានសួគ៌វិញ។
សូមចុចអានព័ត៌មានថ្មីៗជាច្រើនទៀតនៅខាងក្រោម
លោកបានបន្ថែមថា៖ «គេជឿថាអ្នកស្លាប់មួយចំនួនទទួលទណ្ឌកម្មពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយដុតក្នុងនរក - ពួកគេរងទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង ហើយត្រូវបានគេធ្វើទារុណកម្មនៅទីនោះ»។ “ឋាននរកនៅឆ្ងាយពីមនុស្ស។ ព្រលឹង និងវិញ្ញាណទាំងនោះមិនអាចមើលឃើញព្រះអាទិត្យបានទេ។ ពួកគេគ្មានសំលៀកបំពាក់សម្រាប់ស្លៀកពាក់ គ្មានអាហារហូបចុក»។ លោក អ៊ុំ សំអុល បន្ត “បុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ គឺជាសម័យដែលវិញ្ញាណទាំងនោះទទួលដង្វាយពីញាតិមិត្តដែលនៅរស់ ហើយប្រហែលជាបានធូរស្រាលខ្លះ។ ញាតិសន្ដានឧទ្ទិសថ្វាយអាហារ និងតង្វាយផ្សេងៗដល់គេ»។ (កាសែតឯករាជ្យជាតិ ផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គម ជូនលោកអ្នកនាងអានដោយមិនគិតថ្លៃ បើសប្បុរសជនចង់ជួយឧបត្ថម្ភ ការផ្សាយរបស់យើងខ្ញុំ តាមរយៈគណនី ABA លេខលុយខ្មែរ: 500 708 383 លេខលុយដុល្លារ: 003 662 119